Woensdag 29 mei 2013 van Breukelen, Tienhoven, Hollandse Rading, Maartensdijk, Lage Vuursche 30 km

Vannacht niet zo goed geslapen. Dat kwam omdat de boer aan het grassen was. Elke keer als ik afzakte kwam er weer een tractor langs mijn tent. Dat ging tot 23.00 uur door. Dat is het nadeel als je op een boeren camping bivakkeert, met een pad langs de camping naar het land. Gisteravond heb ik gevraagd naar een mooie route richting Baarn. In Utrechts dialect word mij verteld dat ik de bordjes "Hollandse Rading" moet aanhouden. Nou dat heb ik gedaan, en geweten....
Toen ik vanochtend wegging stopte er een auto, waarvan de chauffeur vraagt of ik weet waar de gevangenis is. Ik zei tegen de man "daar kom ik net uit vandaan", "nee, grapje hoor" zei ik er achteraan. Nou zegt de mevrouw, de TomTom zegt dat het hier is. Maar ik zeg tegen haar "je moet denk ik in Nieuwersluis zijn dat is nog ongeveer 3 km".
Ik vervolg mijn route die erg mooi is maar het is wel een lange weg. Weinig kronkels in de route. Dus een oneindige weg zonder variatie en helemaal geen rustplaatsen zoals een café of zo. Als ik bij Tienhoven loop begint het te regenen. Op het informatiebord langs de weg staat een tekening met de beschrijving van fort Tienhoven. Dit fort is gebouwd in 1835 maar de situatie op het bord geeft info over hoe het er in 1902 uitzag. Na de 2e Wereldoorlog dacht men dat het fort niet meer nodig was en raakte het dus in verval. De gebouwen en bunkers zijn nu helemaal begroeid. Het einlandje waar het fort op staat is ca 2 ha. Flora en fauna tieren er welig. Een uur later is het weer droog maar je kunt de regen bijna pakken. Uiteindelijk loop ik via Maartensdijk naar Lage Vuursche wat ik ver genoeg vind want vandaag haal ik Praag toch niet. Even in een winkeltje vragen of hier een camping is. Jahoor, over 500 m aan de linkerkant. Kon ik ook even mooi schuilen voor de regen. Na een kwartier is het wat minder met de regen en loop ik naar de camping. Tent opzetten en een uurtje slapen. Heerlijk!

Dinsdag 28 mei 2013, van Amsterdam Zuid-Oost, Abcoude, Baambrugge, Loenen aan de Vecht, Nieuwersluis, Breukelen.

Om half vijf vanmorgen werd ik gewekt door het gezang van merels. Dat is wel weer een vrolijk wakker worden. Het is me nog te vroeg. dus heb ik me nog maar een keer omgedraaid. 7 uur is een betere tijd. Een lekker ontbijtje en maar weer op stap. Maar voor ik vertrek worden eerst nog enkele foto's gemaakt. Hé kanjer heel en gezond thuis komen hoor! En ik krijg een knuffel. Nog even vertelt ze dat ik het fietspad moet volgen langs de Vecht. Want dat is een mooie route, zegt ze. Ik volg deze raad op en wandel het pittoreske Abcoude binnen. Hier loop ik langs een mooie ophaalbrug. Ik vervolg mijn weg richting Baambrugge. Onderweg geniet ik van de weidevogels maar ook van het fluitenkruid dat zo mooi in bloei staat. Grassen in diverse soorten met en zonder pluimen, boeren die druk bezig zijn met grassen, maaien en schudden met de opraapwagen er achteraan. Wat een drukte! Even voor Loenersloot ga ik even rusten, plaats mijn achterwerk op een betonnen balk en eet ik een broodje. Ik zit hier voor een paar hele riante optrekjes. Dan komt er een vrouw aan in de auto die een praatje met me begint te maken over het doel en de reden van de tocht. Langs deze hele weg staan allemaal van die riante optrekjes met mooi aangelegde tuinen met veel bomen die bijna allemaal in bloei staan. Ik passeer Loenen aan de Vecht en loop door naar Nieuwersluis. Hier had ik over het ophaalbruggetje moeten gaan maar ben rechtdoor gelopen naar Breukelen. Vanuit Breukelen moest ik een klein bruggetje over en 2 km teruglopen. Als ik op de plaats van bestemming ben is er helemaal geen camping. Wel een heel groot bord met het opschrift "Aanlegplaatsen te huur, camperen, B&B" enzovoorts. Er was niemand aanwezig. In de verte zag ik een paar caravans staan in het land. Nou dan ga ik daar maar proberen. 2 km verder loop ik een boerenerf op. Aan het begin staat een bord "camping". Halverwege het pad een bord waarop staat "nog 500 m". Aangekomen word mij verteld "zoek maar een plaatsje" een ander maakte de opmerking "die heeft weinig brandstof nodig" ze doelde op mijn karretje. Waarop ik reageerde "mijn kar niet, maar ik wel". Tent opzetten en even een half uurtje liggen. Douchen, eten koken en nu zit ik mijn verhaal te schrijven, lekker in de zon. Het is nu half 8 en tijd voor koffie.

Maandag 27 mei Zaandam -Amsterdam- Amsterdam Z.O.Weesperplas

Vandaag ben ik eerst 'n stukje door Zaandam gelopen. Het zijn toch mooie straatjes om te bezichtigen. Eenmaal bij het pont aangekomen word ik door diverse mensen aangesproken. Ik zou het niet kunnen hoor ik er 'n paar zeggen. Natuurlijk wel zeg ik, als je het wil krijg je bijna alles voor elkaar. Nadat ik het pont ben afgelopen moet ik eerst een beetje een saai stuk door de Westhaven lopen. Als ik eenmaal in de bewoonde wereld kom word ik nagekeken, maar er wordt niets gezegd. Als ik dan aan de Westerpark kom ga ik op een bankje zitten om een broodje te eten. Daarna wilde ik mijn weg vervolgen, maar een dame op leeftijd, waar ik eerder de weg aan haar had gevraagd, vraagt of ik een kop koffie wil. Dat sla ik niet af zei ik, en loop met haar mee naar huis. Zoiets moet je met twee handen aanpakken, dan leer je ook de mensen beter kennen. Ze brengt 'n kop koffie en begint te vertellen. Hier achter is het Jan Wolkerspark, dat is aangelegd met subsidiegeld, maar de eerste twee jaar is ook het onderhoud betaald. Na de koffie stap ik op en loop richting de rosse buurt. Hier staat en zit veel snoepgoed, en ik zie diverse winkels met grote mensen speelgoed. Stiekem heb ik zo links en rechts gekeken wat er zoal voor lekkers is. De schaars geklede dames zwaaiden vriendelijk naar me en ik deed hetzelfde terug. Ik loop de Wiboutstraat af en zoek naar de volgende straat, maar die kan ik niet vinden. Wel de straat die er op volgt op mijn route beschrijving. Uiteraard loop ik de verkeerde kant op. Terug lopend zie ik de juiste weg. Als ik op het Gulde Kruis loop word ik staande gehouden door drie jongens van Antilianse of Surinaamse afkomst. Met 'n duidelijk accent maar vol interesse vragen ze wat ik ga doen. Zo vertelde ik dat ik naar Praag ga lopen. Dat meen je niet zegt een van die jongens die Robert heet, de andere twee namen ben ik vergeten. Deze jongens wilden alles weten. De een zegt als ik naar de overkant loop ben ik al moe, daarom pak ik de auto. Robert zegt: Ik heb net een jointje gehad maar als ik jou verhaal hoor is het effect gelijk weg. Steeds zeggen ze: Dat meen je niet man! Respect! Heel veel respect! Intussen kreeg ik een lekker glas koud water van de heren. Ze wensten mij heel veel succes en gezond weer terug he!
Dan loop ik richting Gaasperplas. Even de weg vragen, maar ik word de verkeerde kant opgestuurd. Uiteindelijk kom ik op het logeer adres aan. Eerst wat rusten, een lekker glas bier voor het eten en er worden pizzas besteld die ik kreeg aangeboden.
Daarna lekker slapen.

Zondag 26 mei Heiloo-Limmen-Uitgeest-Krommenie-Zaandam 25 km

Ik vertrek om half tien bij Tineke richting Zaandan. Als ik in de polder loop op de Uitgeesterweg is het windje erg dun en koud. Je zou niet zeggen dat de zomer er aan komt, sommige mensen fietsen met handschoenen aan. Het is wel weer genieten met al die mooie weidevolgels zoals scholeksters, kieviten enz. Het water in de slootjes ziet helder en de weilanden fris groen. Langs de weg is weinig publiek. Bijna geen fietsers of wandelaars. Wel op de Westdijk komt er een hele kolonne eenden aan. Een hele club van lelijke eenden. De een pruttelt nog harder dan de ander.Uiteindelijk kom ik aan in Zaandam en heb ik er 25 km opzitten. Ik bel aan bij mensen van Vrienden op de fiets die ik van te voren heb besproken. Hier krijg ik een blokhut toegewezen met de nodige voorzieningen. Als eerste leg ik mijn vermoeide lichaam op de bank . Deze bank is ook mijn bed. Vooral mijn voetjes zijn erg moe. Het lichaam moet natuurlijk ook eerst wennen aan alle dagen zo'n eind lopen. Over een paar weken is het lichaam wel gewend zo hoop ik .

Zaterdag 25 mei Winkel-Verlaat-Noord Scharwoude-Alkmaar- Heiloo

Vanmorgen ben ik om kwart over zeven uit bed gestapt. Lekker geslapen.
Zo, en nu het dagelijks ritueel  van wassen, tanden poetsen en kleren aantrekken.
Beneden gekomen wat broodjes smeren voor onderweg. Een beker thee en een sneetje brood nuttigen samen met Marian, die mijn broodjes heeft belegd. Voetjes verzorgen, wat heel belanrijk is want die moeten nog een tijdje mee. De bel gaat, Marian doet open en Connie stapt binnen. "Ik kom toch nog even gedag zeggen". Gisteravond hebben wij samen met de kinderen en kleinkinderen, in totaal 17 personen, lekker thuis gegeten.Kleidochter Emma had een kleurplaat voor opa en één voor oma gemaakt. Ik zeg tegen haar "die hangt opa boven z'n bed", en samen gingen we naar boven. "Mag u dat wel van oma?", "ja hoor dat mag wel". "Zal ik die van oma er ook bij hangen?" vraagt Emma. "Doe maar zeg ik" en met plezier hangt ze de kleurplaat op. Intussen staat het eten op tafel, wij hadden een Chinees- Indische rijsttafel besteld. Hier werd flink van gegeten. Het was een lust om te zien hoe de kinderen en kleinkinderen zaten te smikkelen.Na het eten afscheid genomen, ze wensten mij een hele goeie reis .
Vanmorgen om 9 uur afscheid genomen van Marian. "Maak er weer wat leuks van en goed naar je lichaam luisteren" zei ze. "Dat zal ik doen" beloofde ik. Eigenlijk wilde ik met stille trom vertrekken  alleen dat lukt niet in onze buurt. De buren stonden al buiten om mij uit te zwaaien. Met een zoen en een  knuffel ga ik op pad. De razende reporter van Pewis nieuwspagina is uiteraard ook van de partij. Peter heeft enkele foto 's gemaakt die op zijn site te zien zijn.
Na een uur lopen wordt ik opgewacht door Corrie Kamp bij 't Verlaat. "Ja" zegt ze "Connie had gebeld dat je hier om 10 uur zou lopen, dus ik hield je in de gaten".
Doorgelopen naar camping Molengroet voor een kop koffie. Daarna langs het meer van Geestemerambacht naar Alkmaar.
Even bij Beversport langs voor een alarm apparaatje, maar helaas, nou dan zie ik wel.

Even een bloemtje halen voor schoonzus Tineke in Heiloo waar ik ook deze keer weer mag overnachten. Het is wel weer even wennen om een verhaal te schrijven.

Maandag 20 mei 2013

Zo, de laptop is weer veilig voor een jaar. Het was nog een heel klusje om de virusscanner te installeren maar het werkt gelukkig allemaal weer.
In de huiskamer liggen de spullen klaar die zaterdag as mee moeten en de routes zijn uitgestippeld.
Nu hoeft het alleen nog maar mooi weer te worden vanaf zaterdag. Ik ben er klaar voor.