Maandag 8 juli Nurnberg-Nurnberg/Fischbach-Altdorf-Leinburg 30 km waarvan 8 km met trein.

Met het openen van mijn tent krijg ik direkt een presentje, niet omdat ik jarig ben want dat is al weer achter de rug, maar gewoon een aantal muggen. Deze muggen hebben het de laatste dagen op mij voorzien want ze steken er lustig op los. Ik zit van onder tot boven onder de muggen prikken. Dus de start is al niet zo rooskleurig. Na twee en een half uur lopen en zoeken ben ik de draad een beetje kwijt, mijn gevoel voor richting is heel slecht te noemen. Als ik bij Nurnberg-Fischbach ben loop ik het station op en koop een kaartje naar Altdorf wat ongeveer acht kilometer verderop ligt. Daar vandaan  ben ik wandelend richting Leinburg gegaan, dat is ongeveer vijftien kilometer. In Altdorf heb ik eerst wat boodschappen gedaan want het lichaam vraagt alle dagen om brandstof, dat slaat geen dag over. Dit is een leuk klein stadje met wat industrie en een aantal scholen. Als ik op het fietspad loop kijk ik bij elke kruising op de borden of ik wel de goeie richting op ga. Want als ik naar de stand van de zon kijk heb ik het gevoel dat ik de verkeerde kant op ga. Als ik het vraag aan een man zegt ie nee hoor je gaat goed. Ik moet goed luisteren om af en toe nog wat gezang en getjilp van de vogels op te vangen, het wordt al stiller. De camping eigenaar in Langenzenn vertelde het me al dat binnen drie weken je geen vogel meer hoort fluiten, hij heeft er geen verklaring voor. Ongeveer vijf kilometer voor Leinburg houd het fietspad op en moet ik over de rijweg. Soms is dit een gevaarlijke operatie ondanks mijn fluoriserende vest, want ze rijden de vouwen in je broek. En als dat gebeurd dan leg ik plat en is het einde verhaal. Een paar honderd meter voor Leinburg stopt er een auto en de man komt naar me toe. Hij had me zien lopen met de wheelie en had ook op internet gekeken wat de mogelijkheden zijn met zo'n kar. Hij vraagt of je er ook mee kunt hardlopen. Nou zeg ik probeer maar met 25 kilo achter je aan. Daar zag hij toch van af. De man vertelde dat hij vanmorgen nog in Griekenland was. Op zijn auto staat met grote letters PRESS, dus of een fotograaf of de man is journalist. We hebben nog wat gebabbeld en de man wijst me de weg naar de camping. Na een uur kon ik de broek al inkorten het is prachtig zonnig weer en bijna geen wind. Soms loop ik tussen twee dijken en dan lijkt het wel 40 graden, maar het is 32 graden.